مادرم

 

با تو قراری دارم

بزرگ قلبم

فسفری اندیشه هایم

سنگ صبورم

اشک های لحظات بیقراری ام

بگو

چگونه دلم بی تو بماند

دوستت دارم

به وسعت تمام رنج ها

...

خازن

محاصره شده ام در بارهای خازن کروی /

 

هر موجش مرا با خود می برد /

 

به کنار درخت« فرمونی » /

 

آن طرف تر /

 

« توکایی » می خواند /

 

از «اغوزرس » و توت فرنگی های وحشی اش /

 

گوش بده آواز اوست /

 

و من.... /

 

کاشکی خازن قلبم تو بودی /

 

۱.فرمونی : خرمالوی وحشی

۲.توکا :نام پرنده ایی

۳.اغوز رس :منطقه ایی از روستای لزیر