پياده اي پشت پنجره تنهايي
جنگل لباس عروسي به تن كرده
مرغها «پوچخ» زده اند گوشه لانه
حس مبهمي ست
حتي پرنده ايي نمي گيرد پر
زندگي جريان دارد
وقت رفتن
دلم براي«قلاسر» تنگ مي شود
كاشكي تو اينجا بودي
پياده ايي پشت پنجره تنهايي
+ نوشته شده در چهارشنبه بیست و سوم شهریور ۱۳۹۰ ساعت 13:54 توسط مریم دست داده
|
مريم دست داده هستم اهل شهرستان نور متولد دوپيكرو داراي فوق ليسا نس علوم احساسي گرايش مهرباني هستم و هم اكنون در دبستان دولتي شاهد آذری پایه سوم تدریس می کنم.. و شاعر نيستم ولي عاشق شعرم.(کلیه اشعار این وبلاگ متعلق به نویسنده می باشد و هرگونه برداشت بدون ذکر نویسنده پیگرد آسموني داره)